Skomponowałam zbiór tekstów z uzbieranych przez lata notatek, wierszy oraz bardzo krótkich form prozy. Kompletację tę potraktowałam przede wszystkim jako kreatywne wyzwanie. Czy z przypadkowych zapisków ułożonych w nieprzypadkowy sposób można utworzyć spójną całość? W zgodzie z tą myślą powstało O upadaniu i powstawaniu. Zbiór strof, aforyzmów i nieukończonych opowieści.
W zamieszczonych tekstach poruszam głównie problematykę poszukiwania własnej drogi. Przedstawiam doświadczenia prowadzące do wewnętrznej śmierci, a następnie do powtórnego odrodzenia. Większość tekstów dotyczy postaci fikcyjnych lub są luźnymi (lecz niekoniecznie lekkimi) przemyśleniami.
W dolnym rogu każdej strony zamieściłam rok, w którym napisałam daną notatkę.
PS Co jest większą przesadą? Twierdzenie, że człowiek jest kruchy jak szkło? Czy założenie, że taki nie jest?